روزگاری ، در اقیانوس درخشان و آبی با رنگ آبی ، یک نهنگ کوچک به نام Whaley زندگی می کرد. Whaley فقط هیچ نهنگ نبود. او آبی روشن و با نقاط نقره ای درخشان بود که مانند ستاره ها چشمک می زد! همه در اقیانوس فکر می کردند که خاص است.
Whaley به عنوان Whaley The Brave شناخته می شد ، نه به این دلیل که او بزرگترین نهنگ بود ، بلکه به این دلیل که قلب او به اندازه خود اقیانوس بود. او عاشق شنا و بازی با دوستانش در صخره های مرجانی بود ، اما ویلی گاهی اوقات احساس نگرانی می کرد. او می خواست قسمت عمیق و تاریک اقیانوس را کشف کند ، جایی که ماهی های رنگارنگ شنا و جلبک دریایی در جریان رقصیدند ، اما او از آنچه ممکن است پیدا کند می ترسید.
یک روز آفتابی ، در حالی که با بهترین دوست خود ، لاک پشت تیمی ، ولی بازی می کرد ، رویای خود را به اشتراک گذاشت. "من می خواهم به رنگ آبی عمیق شنا کنم و ببینم شگفتی هایی در آنجا وجود دارد ، اما من خیلی ترسیده ام."
لاک پشت تیمی ، با چشمان سبز خردمند خود ، گفت: "اوه ، Whaley! آبی عمیق جایی است که بسیاری از دوستان پیدا می شوند! تصور کنید اگر به کسی در آنجا کمک کنید ؛ احساس شجاعت خواهید کرد!"
با تشویق تیمی ، والی نفس عمیقی کشید و گفت: "باشه ، برویم!"
دوستان با هم به سمت آبی عمیق مرموز شنا کردند. هرچه عمیق تر می شدند ، آب تاریک تر شد و صداهای اقیانوس مرموز تر شد. قلب ویلی به هم زد ، اما او به شنا ادامه داد. پس از مدتی ، آنها یک صخره رنگارنگ زیبا و پر از ماهی با همه اشکال و اندازه ها ، مرجان های درخشان و چتر دریایی چرخان را مشاهده کردند.
"به آن چتر دریایی درخشان نگاه کن!" تیمی را فشرد. Whaley لبخند زد ، احساس کمی شجاع تر کرد. آنها نزدیکتر شنا کردند و در میان مرجان ها مخفی بازی کردند و می خندیدند و از طریق آب می چرخیدند.
سپس ، آنها به چیزی شگفت آور رسیدند! یک هشت پا کوچک به نام اولی در یک قلاب جلبک دریایی گرفتار شد. او ترسیده به نظر می رسید! Whaley احساس شجاعت کرد. او به یاد آورد که او فقط چند لحظه پیش ترسیده است ، اما اکنون او می خواست به اولی کمک کند.
"نگران نباش ، اولی! ما به شما کمک خواهیم کرد!" Whaley تماس گرفت. "تیمی ، بیایید با هم کار کنیم!"
با استفاده از پوسته ها و پوسته های خود ، تیمی و نهنگ با دقت اولی را با دقت نادیده گرفتند. "متشکرم! متشکرم! فکر کردم برای همیشه گیر می کنم!" اولی گفت ، چشمان بزرگ و دوستانه خود را چشمک می زند.
Whaley با افتخار لبخند زد. "ببینید ، تیمی؟ با کمک به دیگران ، ما دوست می شویم!"
اولی ، که اکنون آزاد است ، از آنها دعوت کرد تا باغ مخفی گنجینه های خود را کشف کنند. آنها اولی را به یک غار پنهان دنبال کردند که در آن سنگهای رنگارنگ مانند سنگهای قیمتی می درخشیدند و پوسته ها وقتی آب از درون آنها عبور می کرد ، موسیقی دوست داشتنی می پخشند. غار احساس جادویی کرد و قلب ویلی با شادی رقصید.
"بیایید بازی کنیم و گنجینه ها را با هم به اشتراک بگذاریم!" اولی پیشنهاد کرد. و این دقیقاً همان کاری است که آنها انجام دادند! آنها بازی کردند ، داستانهای ماجراهای اقیانوس خود را به اشتراک گذاشتند و خندیدند تا حباب ها در اطرافشان شناور شوند.
با شروع غروب خورشید و درخشش اقیانوس ، ویلی فهمید که چقدر سرگرم کننده است. او از همیشه شجاع تر احساس می کرد. "خوشحالم که به اندازه کافی شجاع بودم که آبی عمیق را کشف کنم. این به من دوستان جدید و خاطرات شگفت انگیز داده است!" او فریاد زد.
اولی ، والی و تیمی قول دادند دوباره ملاقات کنند و ماجراهای بیشتری داشته باشند. آنها با هم شنا کردند و از آنچه در آن روز انجام داده بودند احساس افتخار کردند. Whaley آموخته بود که شجاع بودن به این معنی نیست که شما نمی ترسید ؛ این بدان معناست که شما به هر حال امتحان می کنید و در طول مسیر به دیگران کمک می کنید.
هنگامی که آنها به قسمت صخره های خود رسیدند ، Whaley به دوستانش تکان داد و احساس خوشبختی کرد. اکنون ، هر بار که او عمق مرموز اقیانوس را می دید ، گنجینه های دوستی و شجاعت خود را در آنجا به یاد می آورد. و به همین ترتیب ، Whaley شجاع همچنان به کاوش ، کمک و بازی ادامه داد ، و در همه جا که می رفت به ماجراهای جدید غواصی می کرد!
از آن روز به بعد ، همه در اقیانوس می دانستند که شجاع بودن می تواند دوستی زیبا و سرگرمی بی پایان ، درست مانند Whaley را به همراه آورد.
و همه آنها پس از آن با خوشحالی زندگی می کردند ، و از طریق اقیانوس آبی روشن ، همیشه برای ماجراجویی بعدی آماده می شدند!
پایان