سجاد و دوستان واقعی

سجاد پسری پرانرژی و پرحرف بود که همیشه دوست داشت بعد از مدرسه با بچه های دیگر بازی کند. یک روز، در راه خانه با چند بچه آزاردهنده روبه رو شد. آن ها به او گفتند: «اگر می خواهی با ما دوست شوی، باید کیفت را به ما بدهی!» سجاد کمی فکر کرد. او اول دلش می خواست با همه دوست شود، اما ناگهان به یاد حرف پدرش افتاد: «دوست واقعی کسی است که تو را اذیت نکند، بلکه از تو مراقبت کند.» سجاد به آن بچه ها جواب داد: «من به چنین دوستی نیازی ندارم.» سپس سریع به سمت خانه یکی از دوستان خوبش رفت که در همان نزدیکی زندگی می کرد. وقتی به خانه رسید، احساس آرامش کرد. فردای آن روز، سجاد ماجرا را برای معلمش تعریف کرد و معلمش گفت: «تو کار درستی کردی. بهترین راه این است که با دوستان واقعی باشی و از کسانی که می خواهند به تو آسیب بزنند دوری کنی.» این اتفاق باعث شد سجاد یاد بگیرد که انتخاب دوست خوب، یکی از مهم ترین راه ها برای مراقبت از خود است.