روزی روزگاری، در یک شهر کوچک، بچه ای به نام آریا زندگی می کرد. آریا خیلی دوست داشت که موشکی بسازد و به فضا برود. او همواره در حال نقاشی کشیدن تصاویری از ماجراجویی ها در فضا بود و رویاهای بزرگی در سر داشت. یک روز، آریا تصمیم گرفت تا با دوستانش یک موشک درست کند و به فضا سفر کند.
او به خانه ی رفیقش، سارا، رفت. سارا یک دانش آموز باهوش و خلاق بود که دوست داشت در کارهای علمی کمک کند. وقتی آریا از او خواست که به او کمک کند تا موشک بسازند، سارا با خوشحالی قبول کرد. آن ها با هم شروع به جمع آوری وسایل کردند. سارا چند بطری نوشیدنی، تعداد زیادی چسب، کاغذ رنگی و مقوا را آورد.
پس از مدتی، دوستشان، مازیار، هم به آن ها پیوست. مازیار همیشه ایده های جالبی داشت و می توانست به راحتی به حل مشکلات کمک کند. آریا و سارا از مازیار خواستند تا طرح موشک را طراحی کند. مازیار با خلاقیتش، موشکی طراحی کرد که با بطری های نوشیدنی ساخته می شد و پرچم های رنگی برای زیبایی اش داشت.
دوستان با هم کار می کردند و خیلی زود، موشکشان آماده شد. آن ها تصمیم گرفتند که روز بعد برای پرتاب موشک به پارکی نزدیک خانه بروند. آن شب، آریا مدام فکر می کرد که چگونه به فضا خواهد رفت. با این فکرها خوابش برد.
صبح روز بعد، آریا و دوستانش به پارک رفتند. آن ها موشک را با دقت آماده کردند و با هیجان زیادی به دنبال پیدا کردن یک نقطه مناسب برای پرتاب بودند. آریا به آن ها گفت: “بیایید اینجا بایستیم و برای پرتاب آماده شویم.”
آن ها دور هم جمع شدند و هرکس نوبتی به موشک نگاه کرد. آریا فشنگ را درون موشک گذاشت و دکمه ی پرتاب را فشار داد. موشک با صدای بلندی به آسمان پرتاب شد و دوستان با شادی فریاد زدند. اما ناگهان، موشک به جای اینکه به سمت آسمان برود، درختی نزدیک سقوط کرد.
آریا بسیار ناراحت شد و فکر کرد که شاید خرابکاری کرده اند. اما سارا او را دلداری داد و گفت: “نگران نباش، ما هنوز موفق شدیم موشک را بسازیم و پرتاب کنیم. شاید این اولین قدم ما برای یادگیری باشد.”
مازیار هم گفت: “بیایید بررسی کنیم که چه اشتباهی کرده ایم و ببینیم چگونه می توانیم دفعه ی بعد بهتر عمل کنیم.” آن ها تصمیم گرفتند با هم به یادگیری ادامه دهند و دفعه ی بعد با تجربه ی بیشتری به این کار بپردازند.
از آن روز به بعد، آریا و دوستانش هر هفته به پارک می رفتند و با مهارت های بیشتری موشک های جدیدی می ساختند. آن ها یاد گرفتند که شکست بخشی از هر ماجراجویی ای است و این که با همکاری و دوستی می توانند به تمام اهدافشان برسند. در نهایت، هر بار که موشکی را پرتاب می کردند، شادتر و با اعتماد به نفس بیشتری به خانه برمی گشتند.