روزی روزگاری در جنگلی سبز و زیبا، خرگوشی کوچک به نام ''ریما'' زندگی می کرد. ریما بسیار کنجکاو و شجاع بود و همیشه آرزو داشت تا دنیای بزرگ تر را ببینید. هر روز از کنار چمن زارهای سبز و گل های رنگارنگ می گذشت و به صدای پرندگان گوش می داد، اما همیشه حس می کرد که چیزی در انتظار اوست.
یک روز، وقتی که در حال پرش از روی یک سنگ بزرگ بود، ناگهان با یک سنجابی به نام ''سارو'' برخورد کرد. سارو گفت: "سلام! تو چقدر شجاع و باهوش هستی! دوست داری به ماجراجویی برویم؟" ریما با ذوق گفت: "بله! کجا خواهیم رفت؟" سارو پاسخ داد: "به کوه های دوردست! در آنجا می توانیم چیزهای جدید کشف کنیم و دوستان جدید پیدا کنیم!"
ریما و سارو در کنار هم شروع به راه رفتن کردند. در راه، با جغدی به نام ''مینو'' آشنا شدند که در یک درخت بزرگ زندگی می کرد. مینو به آن ها گفت: "اگر به کوه بروید، آنجا یک غار جادویی وجود دارد که پر از گنجینه های شگفت انگیز است!"
این خبر ریما و سارو را هیجان زده کرد. آن ها تصمیم گرفتند که به سمت کوه بروند. سفر آن ها پر از شادی و خنده بود، اما در طول راه با چالش هایی نیز رو به رو شدند.
اول، آن ها باید از یک رودخانه عمیق عبور می کردند. ریما با شجاعت به طرف رودخانه رفت و گفت: "ما باید راهی پیدا کنیم!" سارو پاسخ داد: "بیا از روی سنگ ها بپریم!" آن ها با احتیاط از روی سنگ ها پرش کردند و به آن سوی رودخانه رسیدند.
سپس، در مسیر با یک دیو بزرگ و ترسناک رو به رو شدند. دیو با صدای بلند فریاد زد: "هیچ کس نمی تواند از اینجا بگذرد!" ریما کمی ترسید، اما سپس با شجاعت گفت: "ما تنها برای گنجینه آمده ایم. اگر اجازه بدهی عبور کنیم، به تو نیز کمک خواهیم کرد محوطه ات را تمیز کنی!" دیو کمی فکر کرد و سپس گفت: "اگر چنین است، بگذرید!"
سرانجام، ریما و سارو به غار جادویی رسیدند. غار پر از سکه های طلا، جواهرات درخشان و چیزهای شگفت انگیز بود. اما آن ها فهمیدند که گنج واقعی دوستی و شجاعت در سفر است.
با این تجربه، آن ها به خانه برگشتند و دوستان جدیدی مثل مینو و دیو نیز با آنان بودند. از آن روز، ریما یاد گرفت که شجاعت تنها به معنی بدون ترس بودن نیست، بلکه به معنی مواجهه با چالش ها و کمک به دیگران نیز هست.
این داستان نشان می دهد که دوستی و شجاعت می تواند ما را به جاهای شگفت انگیز برساند و ما را قوی تر کند.