ماجرای سحرآمیز لیلا و ستاره ها

در یک شب تابستانی و آرام، لیلا در حیاط خانه اش نشسته بود و به آسمان پرستاره نگاه می کرد. او همیشه کنجکاو بود که ستاره ها چه رازهایی در خود دارند. این شب خاص به نظر می رسید، زیرا ستاره ای بزرگ و درخشان در بالای سرش می درخشید. لیلا تصمیم گرفت که با ستاره صحبت کند. وقتی به او فکر کرد، ناگهان صدای لطیفی از آسمان شنید: "سلام لیلا! من ستاره نورانی ام. تو کنجکاوی و من داستان هایی برای تو دارم!" لیلا با حیرتی خوشحال پاسخ داد: "سلام! من همیشه آرزو می کردم که بتوانم با شما صحبت کنم!" ستاره گفت: "هر شب قبل از خواب آرزو کن، من به زودی می آیم و تو را به یک سفر شگفت انگیز خواهم برد!" با هر جمله ستاره، نورش درخشان تر می شد. لیلا فقط در فکر بود که به کجا می روند." شب بعد، لیلا قبل از خواب دوباره آرزو کرد و در خوابش، احساس کرد که در حال پرواز است. او به همراه ستاره به آسمان رفت. دنیای جدیدی را دید، جایی که ستاره ها آواز می خواندند و سیاره ها مانند میوه های رنگین روی درختان آسمان می درخشیدند. لیلا با ستاره سفر کرد و به سیاره های مختلف رفت. هر سیاره داستان های مختلفی برای او داشت. از سیاره ای با درختان بزرگ و دوستانه که میوه های شیرین می دادند، تا سیاره ای با ابرهای رنگی که هر روز باران های رنگی می باریدند. لیلا در قلبش کلی شادی احساس می کرد. او یاد گرفت که در هر کجای دنیا، دوستی و عشق همیشه وجود دارد. وقتی سفرش به پایان رسید، ستاره به او گفت: "زندگی یک سفر است، لیلا. همیشه با کنجکاوی پیش برو و به قلبت گوش کن!". وقتی که بیدار شد، احساس خوشحالی و شگفتی داشت. او می دانست که ستاره همیشه در کنار اوست و هر وقت خواست می تواند به یاد آن سفر شگفت انگیز با ستاره ها برگردد.