روزی روزگاری، در یک روستای کوچک، پسری به نام علی زندگی می کرد. علی همیشه کنجکاو و عاشق سفر کردن بود. یک روز، هنگامی که در حال بازی در حیاط خانه اش بود، ناگهان متوجه شد که یک نور درخشان از سمت جنگل نزدیک به روستایش در حال تابیدن است. او تصمیم گرفت که به این سو برود.
علی پا به پایش گذاشت و به سمت جنگل رفت. وقتی به جنگل رسید، بلافاصله متوجه شد که این جنگل با جنگل های دیگر متفاوت است. درختان بزرگ و بلند بودند و برگ هایشان به رنگ های شگفت انگیزی می درخشید. صدای پرندگان زیبا به گوشش می رسید و گویی جنگل به او خوش آمد می گفت.
در دل جنگل، علی با یک اسب آبی رنگ و با دمی بلند و نرم مواجه شد. اسب به او گفت: «سلام، من آبی دوست هستم! خوش آمدی به جنگل جادویی!». علی بسیار شگفت زده شد و بدون ترس به آبی دوست نزدیک شد.
آبی دوست گفت: «بیا، من تو را به ماجراجویی های جادویی می برم!» و با هم راهی شدند. آن ها از چمنزاری پر از گل های رنگارنگ عبور کردند و به دریاچه ای شگفت انگیز رسیدند که آب آن به رنگ فیروزه ای بود.
علی از زیبایی دریاچه متحیر شد و آبی دوست او را تشویق کرد که در آب بپرد. او وسوسه شد و به یکباره در آب پرید؛ ناگهان احساس کرد که به پرنده ای تبدیل شده و می تواند در آسمان پرواز کند!
سپس، علی و آبی دوست به دنیای زیر آب سفر کردند. آن ها با ماهی های ریز و بزرگ و حتی یک طوطی دریایی دوستانه ملاقات کردند. علی امواج را حس می کرد و هر لحظه بیشتر و بیشتر از این دنیا لذت می برد.
بعد از یک روز پر از ماجراجویی، علی و آبی دوست به جنگل برگشتند. علی از این همه زیبایی و دوستی بسیار خوشحال بود. او فهمید که هر وقت بخواهد، می تواند به جنگل جادویی برگردد و با دوستان جدیدش وقت بگذراند.
وقتی به خانه برگشت، علی به پدر و مادرش گفت که چگونه به دوستان جادویی خود در جنگل ملاقات کرده و ماجراجویی هایی بی نظیر را تجربه کرده است. از آن روز به بعد، علی همیشه شجاع و کنجکاو بود و هیچ وقت از جستجو برای کشف ناشناخته ها دست برنداشت.