در یک روز آفتابی، پسری کنجکاو به نام آرش در حیاط خانه اش بازی می کرد. آرش همیشه دوست داشت چیزهای جدیدی را کشف کند و ماجراهای جالبی را تجربه کند. روزی از روزها، مانند همیشه وقتی که روی درختی نشسته بود، صدای عجیبی را شنید. صدای زنگ زنگی که از سمت جنگل به گوش می رسید. آرش تصمیم گرفت که به سمت جنگل برود و ببیند که این صدا از کجا می آید.
وقتی آرش به جنگل رسید، متوجه شد که درختان بزرگ و سبز و شاداب در اینجا وجود دارد و نور آفتاب به شکل جالبی از میان شاخه ها عبور می کند. او احساس می کرد که این جنگل بسیار خاص است و چیزی جادویی در آن نهفته است.
در حالی که آرش به دنبال منبع صدا می گشت، ناگهان با یک سنجاب کوچک و بامزه به نام نیکو روبرو شد. نیکو با چشمان درخشانش به آرش نگاه کرد و گفت: «سلام! تو اولین انسانی هستی که به جنگل ما آمده ای!"
آرش با خوشحالی جواب داد: «سلام! من آرش هستم. من صدای زنگ را شنیدم و به اینجا آمدم. تو چه کسی هستی؟»
نیکو توضیح داد: «من سنجاب جادویی این جنگل هستم و اینجا پر از موجودات شگفت انگیز است. اصلا فکرش را نمی کنی که در این جنگل چه چیزهایی وجود دارد. بیایید با هم سفری بکنیم!"
آرش بسیار هیجان زده شد و قبول کرد که با نیکو به گشت و گذار در جنگل برود. آنها در مسیر خود با موجودات جالبی چون پرنده های رنگارنگ، پروانه های بزرگ و حتی یک جغد دانا روبرو شدند. هر کدام از این موجودات داستان های جالبی برای گفتن داشتند.
آنها همچنین به رودخانه ای شفاف و خنک رسیدند که در آن ماهی های رنگی در حال شنا بودند. آرش دستش را در آب زد و عقیده داشت که می تواند از این ماهی ها هم دوستان خوبی بسازد.
پس از مدت ها گردش، ناگهان آرش و نیکو به یک درخت بزرگ و کهن رسیدند که در زیر آن یک درخت دوستی و محبت قرار داشت. نیکو گفت: «این درخت درخت دوستی است. اگر دوستی صمیمی پیدا کنی و بر اساس محبت زندگی کنی، این درخت می تواند به تو آرزوهای بزرگ و زیبایی بدهد."
آرش از نیکو پرسید: «چگونه می توانم آرزو کنم؟» نیکو با لبخند گفت: «فقط باید به درخت بگویی که چه آرزویی داری و از صمیم قلب آن را بخواهی."
آرش فکر کرد و گفت: «من آرزو می کنم که همیشه بتوانم با دوستانم، از جمله تو، در مکان های جادویی و زیبا ماجراجویی کنم!"
درخت با شاخه هایش تکان خورد و صدایی از آن خارج شد: «آرزوی تو شنیده شد، آرش. اگر همیشه بر پایه محبت و دوستی قدم برداری، با دوستانت به جاهای جالب خواهید رفت."
آرش از آن لحظه به بعد هرگز جنگل و دوستانش را فراموش نکرد و با قلبی پر از عشق و دوستی به خانه اش برگشت. او دائم به یادگیری و کشف دنیاهای جدید ادامه داد و هر بار آرزو می کرد تا با دوستانش، گشت و گذارهای بیشتری را تجربه کند. اینگونه بود که آرش یاد گرفت که دنیای جادوئی همیشه در اطرافش وجود دارد، به شرط اینکه به قلبش گوش دهد و افراد خوب را در زندگی اش پیدا کند.