در یک روز آفتابی، سارا دختری کنجکاو و شاداب بود که در حیاط خانه اش بازی می کرد. او همیشه برای بازی کردن به خیالاتش متکی بود، اما این بار احساس می کرد که به یک دوست واقعی نیاز دارد. به یک باره ورق برگشت و سارا با یک موجود کوچک و فانتزی به اسم آبی آشنا شد. آبی یک موجود نازک و دوست داشتنی با بدنی آبی رنگ و پر از نقطه های رنگین بود. او به سارا گفت که می تواند به او در هر چیزی کمک کند و همواره در کنارش باشد.
سارا و آبی روزهای شگفت انگیزی را باهم سپری کردند. آن ها به جنگل نزدیک خانه شان رفتند و با حیوانات دیگر بازی کردند، درختان را بالا رفتند و حتی در زیر نور ماه خط داستان های جالبی را ساختند. آبی به سارا یاد داد که چگونه می تواند با احساساتش بهتر کنار بیاید و دوستانش را بیشتر درک کند. سارا با کمک آبی یاد گرفت که اگرچه دوستی می تواند سخت باشد، اما همیشه ارزش تلاش برای ساختن آن را دارد.
یک روز، وقتی سارا در حال بازی با دوستان جدیدش بود، متوجه شد که آبی دیگر در کنارش نیست. کمی نگران شد و به جستجوی او پرداخت. پس از مدتی بالاخره او را درختی پیدا کرد که سعی می کرد یک پرنده کوچک را نجات دهد. سارا فهمید که آبی همیشه در حال کمک به دیگران است و او هم باید این کار را یاد بگیرد.
بعد از آن روز، سارا تصمیم گرفت که هر روز به دیگران کمک کند و به دوستی هایش ارزش بیشتری بدهد. او همچنین یاد گرفت که هیچ چیز مانند یک دوست خیالی نمی تواند او را به یاد حمایت و عشق دوستانه بیندازد. آبی به او نشان داد که دوستی واقعی همیشه در قلب او باقی خواهد ماند.
سارا و آبی هرگز از یکدیگر جدا نشدند، زیرا دوستی آن ها همیشه زنده بود، حتی اگر آبی دیگر در کنار او نبود. سارا اکنون می دانست که دوستی به معنای واقعی می تواند در هر زمانی و در هر مکانی وجود داشته باشد.