در یک روز آفتابی و زیبا، در دشت های وسیع و پر از گل و گیاه، دختر بچه ای به نام سارا زندگی می کرد. سارا همیشه عاشق کشف دنیای اطرافش بود و هر روز ماجراهای جدیدی را برای خود می ساخت. او به باغ بزرگ مادربزرگش می رفت و در آنجا با گل ها بازی می کرد و با پروانه ها صحبت می کرد.
یک روز سارا تصمیم گرفت تا به دورترها برود و دشت را از نزدیک ببیند. او کلاهی بزرگ بر سر گذاشت و با شوق و شادی به سوی جنگل عمیق حرکت کرد. در مسیرش، ناگهان متوجه شد که کمان های رنگین کمانی در آسمان درخشان می درخشد.
سارا که کنجکاو شده بود، به دنبال کمان ها رفت و به جایی رسید که هیچ کس قبلاً نرفته بود. در آنجا، او با یک موجود جادویی به نام زویا آشنا شد. زویا یک پری رنگین کمان بود که می توانست همه چیز را به رنگ های مختلف تبدیل کند.
زویا گفت: "سلام سارا! من زویا هستم. اگر دلت بخواهد، می توانی به دنیای شگفت انگیز ما بیایی!" سارا با خوشحالی گفت: "بله! بله! من می خواهم!" زویا دست سارا را گرفت و آن ها به دنیای رنگین کمان سفر کردند.
دنیای جادویی زویا پر از رنگ های شگفت انگیز و موجودات عجیب و دوست داشتنی بود. در این دنیا، سارا با موجودات جدیدی آشنا شد و می توانست با آن ها بازی کند. هر جا که می رفت، همه چیز رنگین و شاداب بود.
سارا و زویا بازی کردند و دوست شدند. آن ها درختان بزرگ و زیبا را کشف کردند که میوه های عجیبی داشتند. سارا هر میوه ای که می خورد، احساس می کرد که به دنیای رنگین و جادویی بیشتری وارد می شود.
اما پس از مدتی سارا دلش برای مادربزرگش تنگ شد. او به زویا گفت: "من باید به خانه برگردم."
زویا با لبخند گفت: "هر زمان که بخواهی، می توانی به اینجا برگردی! فقط یادت باشد که همیشه به رنگین کمان ها نگاه کنی، آن ها راه خانه را برایت نشان می دهند!" سارا به زودی به دشت برگشته و احساس کرد که همواره در دلش یک رنگین کمان قرار دارد.
سارا با خوشحالی به مادربزرگش گفت: "می دانی که من امروز چه ماجرایی داشتم؟ من به دنیای رنگین کمان رفتم و با پری های جادویی بازی کردم!"
مادربزرگ با لبخند گفت: "من می دانم، سارا. هر وقت که خوشحالی و شادی را در دل خودت احساس کنی، رنگین کمان ها هم در آسمان وجود دارند!" از آن روز به بعد، سارا هر زمان که رنگین کمان ها را می دید، یاد ماجراجویی اش در دنیای جادویی زویا می افتاد و این رنگ ها همیشه برایش یادآور دوستی و شادی بودند.