در یک جنگل زیبا و سرسبز، سیب جادویی به نام آریا زندگی می کرد. آریا سیبی بزرگ و درخشان بود که هر کس یک گاز از او می زد، به آرزویش می رسید. اما آریا همیشه احساس تنهایی می کرد. یک روز، تصمیم گرفت از جنگل بیرون برود و دوستان جدیدی پیدا کند.
آریا به سمت یک روستای کوچک رفت. وقتی به آنجا رسید، بچه ها را دید که در حال بازی کردن بودند. آریا با صدای زیبا و مهربانش گفت: «سلام بچه ها! من آریا هستم و سیب جادویی دارم. آیا دوست دارید با هم بازی کنیم؟»
بچه ها ابتدا کمی ترسیدند، اما وقتی فهمیدند آریا یک سیب جادویی است، خیلی خوشحال شدند. یکی از بچه ها گفت: «آیا می توانیم آرزو کنیم؟» آریا با لبخند جواب داد: «بله، اما فقط اگر قبل از آن با من دوست شوید!»
بچه ها که از صداقت آریا خوششان آمده بود، به او گفتند که دوستش دارند. آریا خوشحال شد و به هر کدام از بچه ها یک گاز از خودش داد. بچه ها آرزو کردند که بتوانند پرواز کنند و به آسمان بروند. با کمال تعجب، آرزوهایشان برآورده شد و همه به هوا بلند شدند.
آن روز بچه ها و آریا ساعت ها در آسمان پرواز کردند و از کنار ابرها عبور کردند. پس از مدتی، بچه ها فرود آمدند و آریا به آنها گفت: «این بار سفر جادویی را فراموش نکنید و به من بفهمانید که دوستی واقعی چیست.»
بچه ها که از آرزوهایشان خوشحال بودند، فهمیدند که دوستی مهم ترین چیز در زندگی است. از آن روز به بعد، آریا و بچه ها هر روز با هم بازی می کردند و همیشه در کنار هم بودند.
آریا دیگر احساس تنهایی نمی کرد و فهمید که دوستی یک جادو واقعی است که هیچ سیب جادویی نمی تواند آن را فراهم کند. و اینگونه شد که آریا و بچه ها به زندگی خوشحال و شاداب خود ادامه دادند.