روزی روزگاری، دختری به نام مریم در یک روستای کوچک زندگی می کرد. مریم از بچگی عاشق ماجراجویی و کشف ناشناخته ها بود. هر روز بعد از مدرسه، به جنگل های اطراف روستا می رفت و در طبیعت بازی می کرد. یک روز پس از اینکه نگاهی به کتاب داستان هایش انداخت، تصمیم گرفت که به جنگل جدیدی برود. این جنگل به جنگل رنگین معروف بود و طبق افسانه ها، موجودات عجیبی در آن زندگی می کردند.
مریم با شوق و ذوق به سمت جنگل حرکت کرد. هر قدم که برمی داشت، رنگ های زنده و زیبا او را می خواند. در اولین نگاه، درختانی با برگ های قرمز، زرد و آبی به چشم می خوردند. همان طور که جلو می رفت، ناگهان صدای خنده ای به گوشش رسید. مریم خود را به سمت صدا کشاند و با موجودی کوچک و پشمالو به نام فرفری روبرو شد. فرفری یک سنجاب بود که دارای دمی بسیار بلند و رنگی بود.
"سلام! من فرفری هستم!" سنجاب گفت. مریم با خنده پاسخ داد: "سلام! من مریم هستم. اینجا چه خبر است؟" فرفری با excitement پاسخ داد: "در این جنگل، همه چیز رنگین و شگفت انگیز است. بقیه دوستانم در دشت های آن سوی جنگل مشغول بازی هستند! بیا برویم!".
مریم و فرفری به سمت دشت رفتند. وقتی به دشت رسیدند، مریم با جمعی از حیوانات رنگارنگ دیگر ملاقات کرد: یک جغد با چشم های بزرگ و زرد، یک خرگوش سفید و یک قورباغه سبز که هر کدام کارهای خاص خود را انجام می دادند. مریم به تک تک آنها یاد داد که چگونه می توانند با هم دوست شوند و باهم بازی کنند.
ساعتی گذشت و مریم به فکر رفتن به خانه شد. اما حیوانات نگران بودند و گفتند: "ما تو را به خانه نمی گذاریم! اگر بروی، دیگر برنمی گردی!" مریم با لبخند گفت: "نه! من همیشه به دوستی های شما فکر می کنم و هر زمان فرصت کنم برمی گردم تا با شما بازی کنم!".
با این جمله، مریم به سمت خانه حرکت کرد. او احساس کرد که دوستی و شجاعت در دلش شعله ور شده است. در راه برگشت، او از وجود یک جنگل فراموش نشدنی و دوستانی جدید که با هم ساخته بود، شکرگزار بود. مریم فهمید که ماجراجویی فقط در کشف مکان های جدید نیست، بلکه در ایجاد ارتباطات و دوستی های جدید هم هست.
از آن روز به بعد، مریم هر هفته به جنگل رنگین می رفت و با دوستانش بازی می کرد. و هر بار که از آنجا برمی گشت، داستان های شگفت انگیز و شادی را به خانه می آورد. او عاشق دوستی ها و رنگ های زیبای زندگی اش بود و هیچ گاه فراموش نکرد که شجاعت و دوستی مهم ترین چیزهایی هستند که می توانیم در سفرهای زندگی دنبال کنیم.