روزی روزگاری، در یک روستای کوچک و زیبا، پسری به نام علی زندگی می کرد. علی پسری شجاع و کنجکاو بود که همیشه دوست داشت دنیای جدیدی را کشف کند. یک روز آفتابی، تصمیم گرفت به جنگل جادویی نزدیک روستای خود برود.وی می دانست که جنگل پر از موجودات جادویی و پر از رازهای شگفت انگیز است.
زمانی که علی وارد جنگل شد، خوشبوترین گل ها و رنگارنگ ترین درختان را دید. صداهای خوشایند پرندگان او را به سمت جلو سوق داد. ناگهان متوجه شد که یک خرگوش سفید با چشمان آبی در کنار او ایستاده است. خرگوش به علی گفت: "سلام! من هری هستم. به جنگل جادویی خوش آمدی! اگر دنبال ماجراجویی هستی، من می توانم تو را راهنمایی کنم!".
علی با اشتیاق گفت: "بله! من عاشق ماجراجویی هستم!".
خرگوش، علی را به سوی یک درخت بزرگ هدایت کرد. درختی که معلوم بود خیلی قدیمی است و شاخ و برگ هایش همچون چترهایی بزرگ، از نور خورشید محافظت می کند. زیر درخت، گروهی از موجودات کوچک و رنگی دور هم نشسته بودند و شروع به رقصیدن کردند. موجودات با شادی و آواز، علی را دعوت کردند تا به جمع آنها بپیوندد.
علی در کنار آنها رقصید و احساس آزادی و شادی عجیبی کرد. آنها به او توضیح دادند که درخت بزرگ خانه آنهاست و هر سال در روزهای خاص، جشن کوچکی برپا می کنند. علی با آنها برای جمع آوری میوه های خوشمزه و گل های زیبا کمک کرد و روزی شگفت انگیز را سپری کرد.
پس از پایان جشن، هری گفت: "علی، آیا دوست داری به قله کوهی که در دوردست است بروی؟". علی با اشتیاق پاسخ داد: "بله! بیایید برویم!".
هری و علی به سوی قله کوه حرکت کردند. در راه، آنها با موانع مختلفی مواجه شدند؛ از رودخانه های خروشان گرفته تا صخره های بزرگ. اما با همکاری و دوستی، به راحتی بر همه آنها غلبه کردند. علی یاد گرفت که همیشه باید به دوستانش اعتماد کند و با هم به جلو بروند.
سرانجام آنها به قله کوه رسیدند و منظره ای فوق العاده را مشاهده کردند. علی با خود فکر کرد که هیچ چیزی بهتر از دوستی و شجاعت نیست و این روز یکی از بهترین روزهای زندگی اش بود. به خانه اش برگشت و دوست داشت داستانش را با همه دوستانش در روستا به اشتراک بگذارد.
از آن روز به بعد، علی هر بار که به جنگل می رفت، با هری و موجودات جادویی دیگر ماجراجویی های جدیدی را تجربه می کرد و یاد می گرفت که دنیا پر از زیبایی ها و شگفتی هاست.