در یک دهکده کوچک، دختر بچه ای به نام نیکی زندگی می کرد. نیکی دختری کنجکاو و شجاع بود که همیشه آرزو داشت دنیای جادویی را ببیند. روزی از روزها، او تصمیم گرفت به جنگلی که در نزدیکی دهکده اش بود، برود. این جنگل به جنگل جادویی معروف بود و گفته می شد که در آنجا موجودات عجیب و غریب زندگی می کنند.
نیکی با دل پر از شگفتی به جنگل رفت. او از میان درختان بلند و شاخ و برگ های سبز عبور کرد. ناگهان صدای خنده ای را شنید. او سرش را چرخاند و دید که یک سنجاب کوچک با دندان هایش یک بلوط را می شکست. سنجاب با دیدن نیکی خیلی تعجب کرد، اما به زودی با او دوست شد. نام سنجاب، مایکی بود.
مایکی به نیکی گفت: "سلام! خوش آمدی به جنگل جادویی. اینجا پر از شگفتی ها و اسرار است!" نیکی بسیار خوشحال شد و از مایکی خواست که او را به گردشی در جنگل ببرد.
آن ها در کنار درختان بزرگ و گل های رنگارنگ قدم زدند. نیکی با موجودات مختلفی آشنا شد، از جمله یک جوجه تیغی باهوش که نامش هاری بود، و یک قورباغه آوازخوان به نام لیدیا. هر کدام از این دوستان جادویی داستان های جالبی برای نیکی تعریف کردند و او نیز از زندگی خود در دهکده گفت.
بعد از مدتی، نیکی متوجه شد که خورشید به آرامی در حال غروب است. او باید به خانه برمی گشت، اما نمی خواست دوستانش را ترک کند. مایکی به او گفت: "نگران نباش! هر بار که احساس دلتنگی کردی، به یاد ما باش و به جنگل برگرد! ما همیشه منتظر تو خواهیم بود."
نیکی با خوشحالی به دوستانش خداحافظی کرد و به سمت خانه رفت. او از آن روز به بعد هر زمان که دلش می خواست، به جنگل جادویی می رفت و با دوستانش وقت می گذرانید. این داستان به نیکی آموخت که دوستی و جستجو برای ماجراجویی های جدید همواره می تواند زندگی را جادویی کند.