در دل یک جنگل سرسبز و شاد، طوطی ای به نام نیما زندگی می کرد. نیما خیلی باهوش و پر از انرژی بود. او هر روز صبح با صدای بلند خود بیدار می شد و شروع به صحبت کردن می کرد. دوستانش از جمله سمیرا، گنجشکی کوچک و دوست داشتنی، هر روز به دیدن او می آمدند. نیما و سمیرا همیشه با هم بازی می کردند و درختان جنگل را کشف می کردند.
یک روز نیما تصمیم گرفت که خالی از ماجراجویی نماند. او به سمیرا گفت: "ما باید برای یافتن گنجینه ای پنهان به سفر برویم!" سمیرا کمی ترسید، اما جانش در ماجراجویی ها می جست.
آن ها به سمت کوه های بلند جنگل حرکت کردند، در حالی که برای یک شب چادر می زدند. در شب، نیما به سمیرا گفت: "می دانی، گنجینه هرجایی که فکر کنی می تواند باشد. شاید حتی در زیر پاهایمان!"
صبح روز بعد، آن ها ادامه سفر را آغاز کردند و باغ های زیبا و دشت های وسیع را پشت سر گذاشتند. در راه، با حیوانات دیگر مانند خرگوش ها و سنجاب ها هم آشنا شدند که هر کدام داستانی برای گفتن داشتند.
در نهایت، بعد از یک روز پرماجرا، آن ها به یک غار عجیب و غریب رسیدند. در داخل غار، نور عجیبی می درخشید. نیما و سمیرا با شجاعت به داخل غار رفتند و به زودی با یک سینه گنج بزرگ مواجه شدند. سینه پر از طلا و جواهرات رنگارنگ بود!
سمیرا گفت: "واقعا بزرگ است! اما آیا می دانید چه چیزی از همه مهمتر است؟" نیما پاسخ داد: "دوستی ما! گنجینه ای که هیچ گاه از بین نمی رود."
در اینجا بود که آن ها تصمیم گرفتند گنج را با دوستان خود تقسیم کنند تا همه از ثروت خوشبختی برخوردار شوند. نیما و سمیرا با قلبی پر از شادی به خانه برگشتند و همیشه داستان ماجراجویی خود را با دیگران به اشتراک می گذاشتند.
این ماجراجویی نه تنها یادآور دوستی آنها بود بلکه نشان داد که verdadeira riqueza دوستانه کردن است!