در یک جنگل سرسبز و زیبا، سنجابی به نام سیمور زندگی می کرد. سیمور تنها بود و همیشه به دنبال دوستی می گشت. یک روز، در حالی که درختان را جستجو می کرد، پروانه ای زیبا به نام پروانا در کنار او نشسته بود. پروانا رنگ های مختلفی داشت و وقتی که در آسمان پرواز می کرد، همه را جذب زیبایی اش می کرد.
سیمور به پروانا نزدیک شد و گفت: "سلام! من سنجاب هستم و خیلی دوست دارم با تو دوست شوم!"
پروانا لبخند زد و پاسخ داد: "سلام! من پروانا هستم و من نیز دوست دارم با تو رفیق شوم."
اما مشکلاتی وجود داشت. سیمور معمولاً درختان را برای پیدا کردن غذا بالا می رفت و پروانا همیشه در هوا پرواز می کرد. آنها نمی توانستند همواره با یکدیگر وقت بگذرانند.
یک روز، پروانا به نزد سیمور آمد و گفت: "سیمور، بیایید یک بازی را امتحان کنیم! چگونه است که من یک شیره را از گل ها جمع می کنم و تو می توانی از درختان دانه ها جمع کنی!"
سیمور با خوشحالی پذیرفت و روز خود را با جمع آوری دانه های مغذی و تماشای پروانا سپری کردند. آنها متوجه شدند که اگرچه روش های زندگی شان متفاوت بود، اما به راحتی می توانند با هم دوست شوند و از یکدیگر یاد بگیرند.
چند روز پس از آن، پروانا به سیمور گفت: "سیمور، من چالش جدیدی دارم! بیایید یک اردو بزنیم و کمی از جنگل دور شویم."
سنجاب با اشتیاق قبول کرد و آنها به سمت دریاچه ای زیبا رفتند. اما در همان حال باران شروع به باریدن کرد و آنها به یک غار پناه بردند. در غار، آنها چندین ساعت را به گفت وگو درباره خواب ها و آرزوهایشان گذراندند و متوجه شدند چقدر می توانند از یکدیگر یاد بگیرند.
در نهایت، باران متوقف شد و آنها با هم به خانه برگشتند. سیمور گفت: "امروز یکی از بهترین روزهای زندگی من بود! من واقعاً خوشحالم که تو را به عنوان دوست دارم!"
پروانا پاسخ داد: "من هم همین طور! هر چه بیشتر با هم باشیم، بهتر می توانیم یکدیگر را درک کنیم."
و به این ترتیب، سیمور و پروانا یاد گرفتند که دوستی واقعی عشق و پذیرش را در بر دارد و با وجود تفاوت هایشان، می توانند بهترین دوستان یکدیگر باشند.