در یک شب تاریک و پرستاره، در دل جنگل سر سبز و زیبا، یک جغد دانا به نام هری زندگی می کرد. هری همیشه به خاطر دانش و فهمش مورد احترام سایر حیوانات جنگل بود. او می توانست از دوردست ها ببیند و صداهای مختلف را بشنود. هر شب، زمانی که دیگر حیوانات3 در خواب بودند، هری به پرواز درمی آمد و به جستجوی رازهای جنگل می پرداخت.
یک شب، در حین پرواز به سوی درختان راش، هری صدای عجیبی شنید. صدایی شبیه به فریاد که از دور به گوش می رسید. هری فوراً به سمت صدا پرواز کرد و به یک دشت رسید. در آنجا، یک خرگوش کوچک به نام بیلی را دید که در حال گریه کردن بود.
"چرا گریه می کنی، بیلی؟" هری با صدای آرامش بخش خود پرسید.
"من گم شده ام و نمی توانم به خانه برگردم!" خرگوش کوچک با صدای ناراحت کننده ای پاسخ داد.
هری با تفکر در مورد مشکل بیلی، گفت: "نگران نباش، من به تو کمک می کنم تا به خانه برگردی." آنها کنار هم حرکت کردند. هری از آسمان نگاهی به اطراف کرد و دشت را زیر نظر گرفت. او به بیلی گفت: "آیا از نشانه ها چیزی به یاد داری؟"
بیلی با نگرانی گفت: "بله، من یادم هست که باید از کنار درخت بزرگ سیب بگذرم تا به خانه برسم!" هری فوری پرواز کرد و درخت را پیدا کرد. "بیا بیلی، به من اعتماد کن! از اینجا به ستون های درخت بزرگ وصل شویم!" بیلی با احتیاط دنبال هری حرکت کرد و در کنار درخت بزرگ سیب ایستاد.
در آنجا، بیلی به یاد آورد که باید از پل کوچکی که در آن نزدیکی بود عبور کند. هری از او خواست که به دقت قدم بردارد و بیلی با دقت عبور کرد. آنها حالا به سمت خانه خرگوش ها پیش رفتند. در راه، هری به بیلی گفت: "همیشه یادت باشد که هر مشکلی راه حلی دارد، فقط باید آرام باشی و فکر کنی."
سرانجام، آنها به کنار خانه خرگوش ها رسیدند. بیلی با خوشحالی گفت: "این خانه من است! خیلی ممنون، هری! تو بهترین دوست من هستی!"
هری با آرامش گفت: "دوستی واقعی یعنی کمک به یکدیگر. همیشه به یاد داشته باش که در کنار هم می توانیم بر هر مشکلی غلبه کنیم." و سپس پرواز کرد و به سمت درخت بزرگش برگشت.
از آن شب به بعد، بیلی و هری دوستان صمیمی شدند و هر وقت که بیلی مشکل یا نگرانی داشت، می دانست که می تواند به هری اعتماد کند و به سراغش برود. هری هم همیشه آماده بود تا به بیلی و سایر دوستان جنگل کمک کند.
و به این ترتیب، در جنگل آرام و زیبا، دوستی ها شکل گرفت و رازهای جنگل به عشق و همکاری تبدیل شد. هری دانا نه تنها یک جغد بلکه یک معلم نیز بود، که به همه یاد می دادند که با هم بودن بهترین راه حل برای مشکلات است.