در یک روز گرم و آفتابی، در گوشه ای از یک روستا، یک گربه بزرگ و چاق به نام میا زندگی می کرد. میا همیشه به دنبال شکار موش ها بود و هیچ وقت بیکار نمی ماند. روزی روزگاری، از خانه بیرون آمد و چشمش به یک گروه موش کوچک افتاد که روی علف ها بازی می کردند. میا تصمیم گرفت که آنها را بترساند. اما وقتی نزدیک تر شد، متوجه شد که این موش ها خیلی شجاع و باهوش هستند.
موش ها به میا گفتند: "چرا همیشه در پی شکار ما هستی؟ ما هم دوست داریم زندگی کنیم و بازی کنیم!" میا که از این پاسخ شگفت زده شده بود، تصمیم گرفت که به آنها گوش کند. موش ها به او پیشنهاد کردند که اگر میا با آنها دوست شود، آنها به او یاد می دهند چطور می تواند بدون شکار، خوشحال باشد.
میا کمی فکر کرد و قبول کرد. از آن روز به بعد، میا هر روز با موش ها بازی می کرد. آنها در کنار هم گلابی می چیدند، مسابقات شنا در برکه برگزار می کردند و شب ها به داستان های پرماجرا گوش می دادند. میا دشمنی خود را فراموش کرده و یک دوست خوب پیدا کرده بود.
بعد از چند هفته، میا دیگر هیچ وقت به فکر شکار موش ها نمی افتاد. او یاد گرفته بود که دوستی و شادی مهم تر از شکار و ترس است. موش ها هم از اینکه دوست خوبی مثل میا داشتند، بسیار خوشحال بودند. اکنون آنها همگی با هم در خوشی و آرامش زندگی می کردند و دیگر ترسی از هم نداشتند.
پیام داستان این است که دوستی و احترام به یکدیگر می تواند بهترین راه حل برای مشکلات باشد. اگر بخواهیم، می توانیم برتری و تفاوت ها را نادیده بگیریم و لبخند بر لبان هم بزنیم.