در یک روستای کوچک، دو دوست به نام های سامان و ملیکا زندگی می کردند. آنها همیشه به دنبال ماجراجویی های جدید بودند. یک روز در حین بازی در جنگل، به درختی بزرگ و زیبا برخورد کردند. این درخت با برگ های سبز و میوه های رنگارنگ خود، توجه آنها را جلب کرد. سامان گفت: 'این درخت خیلی عجیب به نظر می رسد. فکر می کنی چه چیزی درون آن پنهان است؟' ملیکا با چشمان درخشانش گفت: 'شاید گنجینه ای درون آن وجود داشته باشد!' 'بیایید ببینیم!' سامان پاسخ داد.
آنها به دور درخت گشتند و ناگهان یک درخت کار پیر را دیدند که نشسته بود و به آنها لبخند می زد. 'سلام بچه ها! دنبال چه چیزی هستید؟' پیرمرد پرسید. سامان با ذوق جواب داد: 'ما به دنبال گنجینه ای هستیم که در درخت شما پنهان شده است!' درخت کار با کمال میل داستانی را برای آنها تعریف کرد: این درخت جادویی با قدرت خود می تواند آرزوها را برآورده کند. اما فقط کسانی که به ندرت با عشق و دوستی به آن نزدیک شوند، می توانند گنجینه آن را پیدا کنند.
ملیکا و سامان تصمیم گرفتند به درخت نزدیک شوند و آرزو کنند. آنها آرزو کردند که بتوانند همیشه به مردم روستا کمک کنند و دوستی های بیشتری را ایجاد کنند. وقتی آنها این آرزو را کردند، درخت ناگهان شروع به لرزیدن کرد و نور زیبایی از خود ساطع کرد. سپس دو میوه طلایی از درخت به زمین افتاد. سامان و ملیکا با خوشحالی آنها را برداشتند و متوجه شدند که این میوه ها می توانند هر کسی را شاد کنند. آنها با خوشحالی میوه ها را به روستا بردند و به همه اهالی دادند.
از آن روز به بعد، روستای آنها پر از شادی و دوستی شد. سامان و ملیکا فهمیدند که گنجینه واقعی در دوستی و کمک به یکدیگر نهفته است. آنها هر روز به درخت جادویی سر می زدند و از آن یاد می گرفتند که با عشق و محبت، دنیا را به جای بهتری تبدیل کنند.