روزی روزگاری در دل یک جنگل سرسبز و زیبا، پرنده ای کوچک و شاداب به نام توتو زندگی می کرد. توتو پرنده ای با پرهای سفید و زیبا بود، اما همیشه آرزو داشت رنگ های بیشتری به پرهایش بیفزاید تا بتواند دوستانش را خوشحال کند.
توتو هر روز به آسمان نگاه می کرد و رنگین کمان هایی را که پس از باران به وجود می آمدند، با دقت تماشا می کرد. او تصمیم گرفت تا راز رنگ های جادویی رنگین کمان را کشف کند. بنابراین یک روز با دوستانش، سنجاب کوچک و خرگوش تند و تیز، به سفر به سمت قله کوه رفتند تا از آنجا رنگین کمان را بهتر ببینند.
در حین اینکه به سمت قله کوه می رفتند، توتو لحظه ای استراحت کرد و از سنجاب پرسید: «چطور می توانم رنگین کمان را به دست آورم و رنگ هایش را یاد بگیرم؟» سنجاب با خنده جواب داد: «شاید باید از رنگ های طبیعی اطرافمان الهام بگیری.»
توتو و دوستانش شروع به جمع آوری گل ها و میوه های رنگی کردند. آنها گل های زرد، نارنجی، قرمز، سبز و آبی را جمع کردند و هر یک را با عشق و دقت انتخاب کردند. سپس توتو شروع به ترکیب این رنگ ها کرد و با قاشق کوچکی که از درختان درست کرده بود، رنگ های زیبایی به پرهایش اضافه کرد.
با گذشت زمان، توتو احساس می کرد که ولع آن رنگ ها کم کم به قلبش راه پیدا کرده و شادتر از همیشه است. وقتی دوستانش با دیدن پرهای رنگی توتو شگفت زده شدند، فهمیدند که دوستی و عشق مهم ترین رنگ ها در زندگی هستند.
توتو به یاد آورد که رنگین کمان هم به خاطر باران و آفتاب به وجود می آید و این نشان می دهد که در کنار هم بودن و حمایت از یکدیگر چقدر ارزشمند است.
از آن روز به بعد، توتو با پرهای رنگین خود به پرواز درآمد و با دوستانش گشت و گذارهای بیشتری انجام دادند. آنها هر بار رنگ های جدیدی امتحان می کردند و با کمک هم، لحظات شاد و خاطره انگیزی را خلق می کردند.
و اینگونه بود که توتو یاد گرفت که زیبایی واقعی در دوستی و عشق است و هیچ رنگی نمی تواند این احساس را جایگزین کند. او هر روز با دوستانش پرواز می کرد و همیشه با یادآوری این درس مهم، شادی را در دل همه به ارمغان می آورد.
پس از آن توتو هیچ گاه از آرزوهایش ناامید نشد و همواره به یاد داشت که رنگین کمان واقعی در قلب های ما است.