روزگاری ، در پادشاهی پر جنب و جوش آرتلندیا ، یک دختر جوان کنجکاو به نام میا زندگی می کرد. میا اشتیاق به نقاشی داشت. اتاق او پر از بوم های پاشیده شده با رنگ های درخشان بود. اما او کمی می دانست ، ماجراجویی درست فراتر از پنجره خود در انتظار او بود.
یک بعد از ظهر آفتابی ، در حالی که در بازار شلوغ سرگردان بود ، میا به یک مغازه قدیمی گرد و غبار پر از گنجینه های جذاب رسید. شیفته ، او وارد شد و یک برس باستانی به نظر می رسید که روی یک قفسه دراز کشیده است. در حالی که نور خورشید از پنجره پخش می شد ، درخشش می یابد و میا نمی تواند در برابر انتخاب آن مقاومت کند. مغازه دار ، یک پیرمرد با چشمان چشمک زن ، به او هشدار داد ، "مراقب باشید ، جوان. این هیچ مسواک معمولی نیست!"
میا با دست در دست ، میا در خانه عجله کرد و شروع به نقاشی یک صحنه زیبا با باغ کرد. با کمال تعجب ، هنگامی که آخرین لمس گلهای پر جنب و جوش را به پایان رساند ، باغ به زندگی پراکنده شد و درست قبل از چشمانش شکوفا شد! میا با خوشحالی گاز گرفت و فهمید که آثار هنری او اکنون می تواند زنده شود.
میا با هیجان از قدرت تازه خود ، میا از دوستانش ، لئو و بلا دعوت کرد تا در ایجاد دنیای جادویی به او بپیوندند. با هم ، آنها یک رژه پر جنب و جوش حیوانات و مناظر پر جنب و جوش را نقاشی کردند. اما به زودی ، آنها متوجه چیز عجیبی شدند - هرچه که بدون مهربانی در قلبشان نقاشی کنند ، موجودات بدرفتاری می کنند!
یک روز ، آنها یک اژدها را نقاشی کردند و فکر می کردند سرگرم کننده خواهد بود. به جای اژدها دوستانه ، آتش سوزی پدیدار شد و باعث هرج و مرج شد! میا ، لئو و بلا به سرعت فهمیدند که جادوی واقعی از مهربانی و قصد خلاقیت های آنها ناشی می شود. آنها تصمیم گرفتند اژدها را به موجودی ملایم تغییر دهند و با عشق و مراقبت نقاشی کنند.
میا ایده داشت! آنها به جای ایجاد فقط برای تفریح ، از جادوی خود برای کمک به دیگران استفاده می کنند. آنها یک زمین بازی را برای کودکان در روستای خود ، یک باغ برای سالمندان و حتی یک کتابخانه پر از کتاب نقاشی کردند. هر نقاشی نه تنها زنده می شد بلکه شادی و خوشبختی را در سراسر آرتلندیا گسترش می داد.
همانطور که خورشید در ماجراهای خود قرار گرفت ، این سه دوست فهمیدند که جادوی واقعی در دوستی آنها و استفاده از استعدادهای خود است تا جهان را به مکانی بهتر تبدیل کند. آنها قول دادند که همیشه با مهربانی در قلب خود نقاشی کنند و مسحور را با همه به اشتراک بگذارند.
از آن روز به بعد ، مسواک مسحور ابزاری گرامی باقی مانده و به میا و دوستانش یادآوری می کند که هر پاشش رنگ می تواند تغییر کند ، به خصوص هنگامی که با عشق و دوستی آمیخته شود. و به همین ترتیب ، آرتلندیا با گرما ، زیبایی و روح خلاق هنرمندان جوان خود شکوفا شد.
و مغازه دار خردمند؟ او از مغازه خود تماشا کرد و لبخند زد و دید که جادوی مهربانی بسیار فراتر از وحشی ترین رویاهای خود است.
پایان