روزگاری ، در یک دهکده روشن و زیبا ، یک دختر کوچک به نام لیلی زندگی می کرد. لیلی عاشق ترسیم بود! او ساعت ها را با مداد رنگی و مدادهای رنگی می گذراند و حیوانات و گلها را از تخیل خود زنده می کرد.
یک روز آفتابی ، ضمن کاوش در اتاق زیر شیروانی ، لیلی روی یک برس قدیمی و گرد و غبار گیر افتاد. در ابتدا معمولی به نظر می رسید ، با برس هایی که کمی شکسته شده بودند ، اما به محض اینکه او آن را برداشت ، کمی درخشش در اطراف او رقصید. "شما چه مسواک خاصی هستید!" لیلی با هیجان فریاد زد.
آن شب ، زیر درخشش ماه ، تصمیم گرفت آن را امتحان کند. او یک تکه کاغذ گرفت و یک پروانه را با بالهای بزرگ و رنگارنگ نقاشی کرد. با کمال تعجب ، پروانه از کاغذ و داخل اتاقش بیرون زد! "وای! تو واقعی هستی!" لیلی خندید ، دستانش را با خوشحالی کف زد.
پروانه ، به نام بلا ، لبخند زد و گفت: "از شما متشکرم که مرا زنده کردید! با مسواک جادویی خود ، می توانید هر چیزی را که قلب شما می خواهد ایجاد کنید!" چشمان لیلی با شادی گسترده شد. آنها با هم از پنجره او و به دنیای خارق العاده ای پر از گلهای روشن ، آواز پرندگان و رودخانه های درخشان پرواز کردند.
لیلی یک باغ زیبا را نقاشی کرد که در آن همه حیوانات دیگر می توانستند بازی کنند. او یک خرس دوستانه ، یک جغد قدیمی و حتی یک دلفین بازیگوش را نقاشی کرد! هرچه هر موجودی به زندگی می آمد ، آنها در سرگرمی ، رقص و بازی در بهشت جادویی خود پیوستند.
اما به زودی ، لیلی متوجه شد که یک موش کوچک به تنهایی نشسته است و غمگین به نظر می رسد. "چه اشتباهی؟" لیلی به آرامی پرسید. ماوس نشست ، "ای کاش دوست داشتم با او بازی کنم. به نظر می رسد همه مشغول تفریح هستند."
لیلی با یادآوری توانایی خود در ایجاد شادی ، یک خرگوش کرکی را در کنار موش نقاشی کرد. همانطور که خرگوش زنده شد ، چشمان موش روشن شد! "حالا ما می توانیم دوست باشیم!" ماوس را فشار داد و از آنجا رفتند ، با هم حرکت کردند و می خندند.
با تبدیل شدن روز به شب ، حیوانات همه در اطراف لیلی جمع می شدند. بلا پروانه گفت: "شما می بینید ، لیلی ، خلاقیت شما نه تنها زیبایی را به جهان می آورد بلکه دوستان را هم جمع می کند!" لیلی با خوشبختی پرتوی شد. او فهمید که استفاده از جادوی خود برای به اشتراک گذاشتن شادی با دیگران ، قلب او را حتی بزرگتر کرد.
پس از یک روز هیجان انگیز از ماجراهای ، لیلی به خانه بازگشت و مسواک جادویی را زیر بالش خود قرار داد. او می دانست که هر شب رویای خلاقیت ها و دوستان فوق العاده را خواهد دید. و روز بعد ، او نه تنها برای خودش بلکه برای دیگران نیز نقاشی می کرد و با هر قلم مو ، مهربانی و شادی را گسترش می داد.
از آن روز به بعد ، لیلی ، دختر با مسواک جادویی ، یاد گرفت که به اشتراک گذاشتن تخیل او می تواند زندگی بسیاری را روشن کند و دنیای کوچک او را به یک افسانه دوستی و خلاقیت تبدیل کند.
و همه آنها همیشه با خوشحالی زندگی کردند!