علی پسربچه ای بود که در یک شهر کوچک زندگی می کرد. او هر روز بعد از مدرسه به پدرش در مغازه کفاشی کمک می کرد. دست های کوچکش همیشه پر از چسب و چرم بود و گاهی از خستگی خوابش می برد. با این حال، او همیشه یک دفترچه کوچک همراه داشت که در آن از معلم هایش چیزهایی که یاد می گرفت یادداشت می کرد. شب ها زیر نور کم سوی چراغ نفتی می نشست و ساعت ها مطالعه می کرد.
بچه های هم سن او بازی می کردند، اما علی تصمیم گرفته بود آینده ای متفاوت داشته باشد. او هر روز پس انداز کوچکی می کرد تا کتاب بخرد. سختی های زیادی کشید، اما هیچ گاه امیدش را از دست نداد. سال ها گذشت و علی توانست بورسیه ای برای تحصیل در دانشگاه بگیرد. او با تلاش بسیار تبدیل به دانشمند بزرگی شد که اختراعاتش زندگی مردم را آسان تر کرد. وقتی دوباره به شهر کوچک خودش برگشت، همه با افتخار به او نگاه می کردند و او همیشه می گفت: «هر سختی می تواند پلی باشد برای رسیدن به موفقیت.»