یک کنسرت ساحلی به دلیل موفق نشدن برای جذب مردم درآستانه ی ورشکستگی بود. مطبوعات محلی هم در مورد این کنسرت هیچ گونه صحبتی نکردند و خبری را در مورد آن پخش نکردند تا مردم بیشتر آشنا شوند. تماشاگران کنسرت بعد از اولین اجرا خیلی کم و کمتر شد.
با تمام این اتفاقات تنها یک مرد کوچک اندام بود که هر شب برای تماشای کنسرت می آمد و حتی یک شب را هم از دست نمی داد. هر چند که حضور او برای نمایش دلگرم کننده بود ، اما نمی توانست آن صاحب کنسرت را از سقوط مالی نجات دهد.
در آخرین شب پس از اجرای برنامه ، مدیر کنسرت از پشت پرده به روی صحنه آمد و گفت: خانم ها و آقایان. قبل از این که اینجا را ترک کنید ، می خواستم از یک دوست که در ردیف جلو نشسته است به خاطر حمایت ارزشمندش بسیار بسیار تشکر کنم. او حتی یکی از نمایش های ما را هم از دست نداده است.
مرد ریز نقش برخاست و با لکنت زبان تشکر کرد و گفت: این نهایت لطف شما را می رساند. اما موضوع این است که اینجا تنها جایی است که همسرم حتی به فکرش هم نمی رسد دنبالم بگردد.